Sen de yak der, ortak arar suçuna,
Pek metahtır yere, yurda koyamaz.
Tellendikçe keyif verir dumanı,
Yorgun yatağında bitmez amanı,
Öksüre öksüre geçer zamanı,
Eli titrer, ceketini giyemez.
Simsiyah kurumdur nefes borusu,
Yakma desen karşı gelir doğrusu,
İşlev görmez ciğerinin yarısı,
İştah gider, yemeğini yiyemez.
İstemeden alır onu eline,
Zehir zıkkım diye dolar diline,
Bile bile devam eder yoluna,
Yavrusuna bırak şunu diyemez.
Dişleri sarıdır kahve tenesi,
İsine yeniktir burnu, çenesi,
İçin için yanar ama sinesi,
Ne illettir, içmelere doyamaz.
Uzak durur Yeşilay’dan, sağlıktan,
Kurtulamaz cebi delen yokluktan,
Hayır gelmez mekruh olan tokluktan,
Paket paket alır, adet sayamaz.
Rabia BARIŞ