Ay gibi doğarken Anadolu’dan,
Çiçeği burnunda ildin Ankara.
Alınca komutu büyük Atadan,
Nice tabuları deldin Ankara.
Doğudan batıya açıldı yolun,
Dikenler içinde şahlandı gülün,
Kuğulu parkında mor başlı sülün,
Hakkınla bugüne geldin Ankara.
Aydost, Yaylasından Çamlığa çıktın,
Dikmen, sırtlarından meşale yaktın,
Keklik pınarından çağlayıp aktın,
Orman çiftliğinde beldin Ankara.
Pembe güller Botanikte açtılar,
Kırlangıçlar kanat vurup uçtular,
İşgalciler bölük bölük kaçtılar,
Sensiz olunmuyor bildin Ankara.
Şanına yakıştı kızılca hamam,
Haymana, Nallıhan bütünlük tamam,
Seyran bağlarında salınır sunam,
Ozanlara ilham oldun Ankara.
Gölbaşında dostluk bağı kurulur,
Çubuk barajında sular durulur,
Yirmi üçte başkent mührü vurulur,
Meclis’i Ali’ye güldün Ankara.
Kara günler bitti ortam yatıştı,
Bağımsızlık hür gönülde tutuştu,
Bülbüllerin gül dalında ötüştü,
Zafer güneşine tüldün Ankara.
Hacı bayram veli dua kapındı,
İlimle irfanla sağlam yapındı,
Tüm Türkiye yollarına akındı,
Ününü Cihana saldın Ankara...
Rabia Barış