Ruhumla cenk ederim gecenin bir yerinde,
Rabbime sığınırım yüreğimin şehrinde.
Sanmayın bu âlemde bir gamsız divaneyim.
Kandilin çevresinde eriyen pervaneyim.
Titrerim yaprak gibi düştüğüm yorgun suda.
Gözümün nehirleri, derdim söyletmez yâda.
Şevkimin ateşinden yanarda canda gülüm.
Göklerde yıldızımın söndüğü gündür ölüm.
Nalân olan firakım, atmasın beni nara.
Katran karası gece ruhum çekmesin dara.
Önce nevbahar yağsın sevdamın üzerine.
Çiçeğe düşen jale, saklansın en derine.
Ol ki vücut şehrini sallamasın zelzele.
Gönül kendi içinde muhtaç olmasın ele.
Ömrümüz gül kadardır, benzemesin desek de.
Altmış yetmiş yaş ne ki, insan gözü yüksekte.
Gözlerim merceğinde sevgiden ışık arar.
İhsan ederse Rabbim affıyla bana bakar.
Bil ki yıllarda değil hayatın bereketi.
Onu, iyi kullanmak yüreğin hareketi.
Gün güne denk olmasın artı olsun yarınlar.
Elbet Hakk’ı bulacak hikmeti arayanlar.
Rabia Barış