2008-01-02
EŞ ZAMANDA İKİ EVLAT
İki şehit, iki günde,
Ateş yürek kavuruyor.
Yatarlar köyün önünde,
Deli rüzgâr savuruyor.
Biri Behram biri Bedri,
Biri cani, bilmez kadri,
Biri Hakk’tan yana Sadri,
Nöbette vatan koruyor.
Bedri vatan için şehit,
Behram pis pisine meyyit,
Neredesin koca Seyyit,
Mehmet gücünü soruyor.
Birisi asker sınırda,
Biri, terörüst kenarda,
Ana evlat bekler yarda,
Figanı arzı yarıyor.
İkisi de bir anadan,
İkisi de bir babadan,
Yardım et bize yaradan,
Kardeş kardeşi vuruyor.
Dere tepe can pazarı,
Gitti gönüller gülzarı,
Dost ağlarken zarı zarı,
Düşman karşıda duruyor.
Anası Bedri’sin arar,
Bedri vatanını sorar,
Behram çoktan vermiş karar,
Canı candan ayırıyor.
Behram’mına hayınsın der,
Gir toprağa mayınsın der,
Dağlar kirden arınsın der,
Gönlünü böyle yoruyor.
Dağı taşı oydurdular,
Canı cana kıydırdılar,
Kara yere koydurdular,
Düşen can canı sarıyor.
Mesken ettiler dağları,
Yurt tuttular ayrı ayrı,
Bölmek için bu diyarı,
Melun terör kuduruyor.
Rabia Barış