Yazdığım onca anı sürgün bulmuş bağlıyor
Haberin olsun diye seni yazdım kağıda
Bulduğum senli yanı mühre yolmuş dağlıyor
Garezi hālim diye c/anı düzdüm ağıda.
Göze kanlı çanağım kavga eder sözlerim
Sen yabani ocağım harı verdin derinden
Kuşu ala konağım seçmez heder gözlerim
Yordun ahenk bucağım derdi serdin kerinden.
Mızrabımın bam teli çalsam da ses duyulmaz
Bağrım telaşla süzer ne kadersiz başım var
Notamın diken dili ün duyup es koyulmaz
Derdest yār beni üzer! Zehre döken aşım har.
Bıktı kalem yazmaktan küstüm kendi canıma
Kor ateşmiş destanım üstümden fizan bakar
Yazıp yazıp bozmaktan kastım sendi yanıma
Bozarıyor fistanım kahretsin cezan akar.
Gülsen Tunçkal