Adına nefis denmiş şaşırtır iki durup
Zevke endeksle inmiş şaşırtır teki sorup
Benim diyen kafesin buymuş yakan lisanı
Daralttığı nefesin dilden akan nisanı.
Biraz dursam geriden nefsi dener dururum
Bozulur kalp seriden sine yener kururum
Ruhumun çıplak yanı dalar sefaya tene
Gördüğüm her bir tanı salar cefaya gene.
Namlusunda yatağım kendinden deli fişek
Daha neler katayım bendinden belli döşek
Mecrasında odunda dört döndüm çaktı beni
Ben kimlerin yadında zor söndüm yaktı teni.
Barınağın gizlisi karartır zar ağlatır
Haramıyla sözlüsü sarartır zor çağlatır
Hem bilir hem yaparız nefis döküğü iler
Düzgün yoldan saparız yürek söküğü diler.
Gülsen Tunçkal