Durakları şaşırıp bölgene kaç kez gittim
Ben bu canı pişirip gölgene baş göz ettim
Dünya bendi taşırıp kıyısından tez yittim
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Hüsnü cenap olmak mı söylemekle olmuyor
İzana hal salmak mı sen vefasız salmıyor
Hakka hakça dalmak mı bir umarsız dalmıyor
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Olur’a olmaz deyip bülbüle sayıp vurma
Saygıya çelme takıp kaygıyla ayıp sorma
Yeminde yemin yıkıp ayyuka kayıp durma
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Sorgusunda eğerim cömertsen dalsın yelin
Anladıkça meğeri hürmete gelsin dilin
Üstünlük de değerim uzanıp bulsun elin
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Hatanı anla diye ezgi katmam mı gerek
Bana elzemsin diye düne çatmam mı gerek
Fallarım sensin diye düşe yatmam mı gerek
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Canım kalmadı deme belkide için gider
Olur a yine dene neden/siz keyfe keder
Hiç sordun mu kendine gurura niçin heder
Bırak inadı bırak kerresinde ben yandım
Geldikçe her bir durak canı kalan sen sandım.
Gülsen Tunçkal