Bir ’SEVGİLİ’ kelimesinin başlattığı aşk
Cümlesinde bir türlü tamamlanamayan
Ay kesiğinden soğuktu iç kanamam
Makamı vitrininden fırlayan sol anahtarlı sen yara.
Sevdiğin kahve gözlerim tütsülenirdi
Bebek sallantısı incisini dökerken
Dünden kalanındım bildiğim
Bildiğimce de, gözlerim suluydu, limoniden sen rengim!
Yıllarda mı sorun var? Yoksa bende mi bilmem!
Hem sorar hem de cevaplarım.
Hiç mi merakını cezbetmez?
Ruhumun gölgesi darmadağın!
Melalinde kızıla boyanıp da
Döner üzerime çisildeyen yanlızlığım
Bir türlü muhabbetini bulamayan aczime küs niyetim.
Yaktığım mektupların mı arka arkaya yeknesak
Kırık dökük harflerin sarhoş ayaklarında
Canını mı sıkıp koşar biteviye
Kurşuni yokuşuna benden kaçar ayak pervane.
Dokunuşlarını saklamıştım
Öbek olmuş harflerinden
Bulamadın mı içerisinden
Adın, sanın dökülürken faili üzerimden sen yanım?
Serenadın böylesi yakıp geçse de içi
Her seferinde mecuzi
Giden aylara mı
Senelere veya dünleri mi sormalı
Yanık tütsülü sinemin is kokusunu?
Yok şemali sevgilinin, bulunamadı
Şekil almaz uygunun da günümden gün biçimi!
Sevgim senden ibaretti diyen ben masume
Neydi bizi bizden eden?
Kayda geçen kırgınım
Olmaz olsun mecazım da dargınım!
Diyordum ya, canım canına emanet
Bıraktığın zor yerde!
Kızma da dur bir sorayım, kaldım mı
Derin olan yerinde
Ya da galebe çaldığın mıyım
Cehennem safi kim yerine?
Yıllar geçse de unutulmaz gidişinle dar açın
Yar olmanı beklerken dertlerinle doldurdun
Ömrüme uzanıp yattı
İzbe sokaklarında ki o bitmeyen dip sancın.
Yazdığım onca mektubu okurken
Es olan duraklarının
Bilmem kaçıncı mısrasında
Boğazına düğümlenen şiirleştirdiğin ben miydim?
Ben miydim yutkunamayıp da acıtan
Benden/iz sevdasında bin sitem
Zehir zemberek katıksız!
İki ayrı yürek
İkilemde kalmış emek
Neden dönmez gidenler? Devranı dar yol bulmak gerek!
Kılı kırka da yarsam
Bini birdir şikayet
Aklım marşa basmıyor kaldı mı ki dirayet!
Yarıp da kalbi şakladın mı ikiye
İkimizden kim nefes, sor bir alamayana?
İmtihandın kaç ayak, dipsiz kuyumdun susuz
Bir o yana, bu yana, savrulup kaldım yazsız!
Dünya, meçhule giden
Anladım ki, feriştahından tam gemiymiş
Kim bilir içinde kimler nefer
Yalpalıyor dalgası hazsız, ben ıssız keyfe keder!
Yalan mı söyleyeyim?
Yok, ismin dilimin ağdalı bal renginden
Olmasan da mevkisinde, bin beter
Değil mi ki seni bilen ben, mesnet-imde zor sefer!
Gülsen Tunçkal