Hangi bahaneyle ay bacadan savuşup
Beni yalnızlığıma düşürür
Neden cehennemine koyverir
Fermanında meczup tutkularım
Caydırmak isterim arzuları
Dinlemez ezeli küfranlarım
Sen zalimlerin önde gideni
Dört kitabın tanıdığı
Aşkın duru halini infaz edip
Mecnun’un Leyla’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında
Ahuzarım geçiyor masalsı yüreğimden
Sessiz ayaklarıyla iz bırakarak
Tohumunda filizlenmiyor taç yapraklı çiçeklerim
Duyan duymayana söylesin
Sen beni şahikalarımdan indiren
Bozkıra bulayan tepe taklak ezeli/m.
Sen zalimlerin önde gideni
Dört kitabın tanıdığı
Aşkın duru halini infaz edip
Kerem’in Aslı’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında
Hayatın kuyusundan
Kana kana su içmişliğimi
Yaşatacağını sanıyorken
Kaynağıma sekteyi vuracağını bilemedim
Sen zalimlerin önde gideni
Dört kitabın tanıdığı
Aşkın duru halini infaz edip
Yusuf’un Züleyha’sını öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında
Erdemli yaşamın cömertliğinde
Kendime fazlasıyla yetip
İmbiğimden safi tevazu süzülüyorken
Lacivert bir gecenin
Yalan çemberi dudağından
Kurak çağlayanını
Kusturdun alim cehaletinde
Oysa, bana dökülmeni böyle istememiştim ki
Sen zalimlerin önde gideni
Dört kitabın tanıdığı
Aşkın duru halini infaz edip
Ferhat’ın Şirin'ini öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında
Vakit dem tutarken
Geçmediğini mi sanıyordun zamanımın
Cimrilik göstererek
Çekil git demeden
Baş belası yeknesaklığınla
Yosuna küf tutan sazlığımda ki yürek
Sen zalimlerin önde gideni
Dört kitabın tanıdığı
Aşkın duru halini infaz edip
Kamber'in Arzu'sunu öldürdün
Taş duvarlı mahzeninin kuytularında
Sen benim, ahiri ölümcül sevabım, devamlı önümdeyken
Gülsen Tunçkal