El vur, bak kalp ne diyor nem düşmüş öz derine!
Ömre hitabım nazar aşk mı? O saf halleri
Gönlü heder ediyor nar gurur köz yerine
Terkisinden kan sızar korku dağ, Kaf haller!i
Mor elemli geceler ne kadarda haklıymış
Tan, bozgun yeldasından uzar gidişin nere?
Safım yaren heceler sır kaderde saklıymış
Taşkın su seldasından ağlak edişin dere!
Bir bilsen ne haldeyim seni bana salmayan
Islak bakar gündüzüm sırmayı görmez gözüm
Sanki yaban eldeyim yürek cana kalmayan
İpeği yoz sündüsüm kendiri örmez sözüm.
Gayri muayyen mi söz okunmaz kulağına
Sinem böyle bulanır vay ki, uzar niceler
Kör değildin, görmez göz dokunmaz ulağına
Söz geçmez, dağ dolanır mezar kazar heceler!
Gülsen Tunçkal