Arzum yaş, suru yıkar akıl dışı koşarım
Hüzne sağnak bulanıp hepten ben kanıyorum
Ayazı canım sıkar her dem kışı yaşarım
İki durup bir anıp hepten ben kanıyorum!
Keşke, sevdam kalsaydın! Ezber sayıp solmayan
Sitem, sürü kaygısı sesler duyulmaz, neden?
Aşka, meşke dolsaydın beni kayıp bulmayan
Bitmiş, mazi saygısı cana koyulmaz, seden!
Söz versem de kendime doymadım, doyamadım
Yıllar sonra deme, an! Vuslatla olsam yarış
Bir sevgili, bendime koymadım, koyamadım
Say ki, desen toptan yan! Katlettin, dalsam karış!
Yar, kalbim eşelerken cana dargın dileğim
Her şafak sökülüşte nahoş zaman gidecek!
Çıngıyı deşelerken yanar yorgun bileğim
Gözden nur dökülüşte bin bir aman edecek!
Gülsen Tunçkal