Sadakta hecelenir raksına durur beden
Hem külümden alevden can evinde haldım yar
Seninle nicelenir can sensen, korur neden
Efsun denen devinden aşk evinde kaldım yar
Şeyda'nın hazzı sinem bal deyip salıverdim
Renk demişken, bin tonu meşk bilir, sen yürürüm
Salkımında gül tanem dal eyip kalıverdim
Sinem, sevginin yönü canana ten kürürüm
Yanımdayken özlerim asude koydum adın
Bir kez demişken nefes otağ, neşe, nazarım
Çıplak ayak izlerim cilveyse uydum yadın
Maralın; Senli kafes bin bir köşe yazarım
Gözlerin aşka değer kefesinde ben yar'ım
Nasıl sevmişim, nasıl mısralar yaksın kalem
Sahibim, sahip meğer kafesinde ben varım
Sefası canan asıl yol bulup, aksın alem
Gülsen Tunçkal