Kırış, kırış varsayım dudağım büzüldükçe
Şevk, güçsüz tat verir mi dizlerim çözüldükçe
Ömrüm vuslata kırgın giden yaş sezildikçe
Muktedir olmak vardı eyvah, gitti yıllarım.
Enva i çeşni cihan peş peşe zor geçici
Sanki, kara kaplı han isinden kor seçici
Şeytan derki, bana kan vallahi dur, biçici
Dile gelirken cümlem dedim, bitti hallerim.
Ne garip, şu insanlar ipe unu sererler
Derler; Bizi kim anlar vasat yola girerler
Kör kuyu, Cehenneme kızıl halı sererler
Dünya kime kalmış ki? Tövbe y/etti sollarım.
Elbette Allah korur zerrem kalsa, Hak derim
Nefsim, uyumaz dursa Rab adıyla, Hak Kerim
İnce çizgi Cehennem Nur tadıyla, Hak derim
Secdeden kalkmaz, başım dua etti ellerim.
Gülsen Tunçkal