O, kudurmuş zalimlerin geçtiği
yerlere izlerini kara delikler açarak
imza atmalarından dolayı,
sıfır noktada
insanlığın bittiği yerde!
Yani, suçluluklarının adına
insan olduğum için
kendimden imtina, hicap duyuyorum!
Birlik olmak bu kadar mı zor
kime ve ne için çanak tutuluyor
neden idame ettirilir bunca feveran?
İlkokul sıralarında
babamın arada gazete haberlerinden
hayıflandığı gelir gözlerimin önüne
her dönemde etkilenilen olaylar olası gelse de!
Ya, annemin o unutamadığım söylemi
’ Bey, ekmeğimizin tuzu yok ki,
her yiyen azıp bela oluyor, ülkemin sınırına’!
Şimdi ki zaman
en gudubet, kızılca kıyamet
çok mu istediğimiz huzur,
giden şehitler ülkemin damarından akan kan
kimlerin kuklası bu seri katiller
yeter dedikçe yığılır
kara selâ, üzerine canım vatanın!
Çıngısı yüreğin baş köşesi
bir gidene, bir de yitirene mi oluyor
sayısı belirsiz, bela
bu kaçıncı yiten, bilmem kaçıncı yitiren!
Madem yersiz yurtsuzluğa
davetiye çıkarır, çakalın sürüleri
sürgün edilsin, Cennet Vatanımdan
haram kılınsın, ayaklarının her arşı
çünkü topraklarımın her santimi şehit kanı!
İster en moderninden elektrikli sandalye
isterse eski stil darağacı
her ikisine de, vicdanen Eyvallah
yeter ki, ülkem huzura ersin, topyekun!
Gülsen Tunçkal