Siyahı bürür beyaz kabus oldu düşlerim
Kanatsızım, kalkmaz kol sözümde dem ıslanır
Hal kalmaz, vurur ayaz kında kaldı işlerim
Bazen bıçak sırtı sol dağ olsam kim yaslanır
Dünya bize kalsa da nedir bu zillet zaman
İçimde yıllar üşür güneş nerden? Doğacak
Sefası bol olsa da ummanı illet y/aman
Gönlüm bayağı-kesir yine dertten yığacak
Kırgınlığım diz boyu hüzne nicem nükseder
Bende, bir ömür kalıp kader izim izledi
Gök-kuşağım loş, koyu yer, gök hecem aks eder
Kaç derken, teslim alıp duman gözüm közledi
Gülsen Tunçkal