Figanın-dan tadarken ağıt y/akar geçmişim
Kime geçsin niyazım? Nefesinde sen varsın
Hayra geçer mi kadeh? Genzi yakar içmişim
Titrer kış vurup, yazım kefesinde sen varsın!
Yetim tuval tablomdun seni andığım yıllar
Olsa fırçam darbede sen ki, izinden basar
Bakıp, alnım buruştu derde kandığım yollar
Gönlüm her an arbede elin, sözünden kasar!
Bunca yıllık yar bildim metruk sapsam köşeyi
Şah damarım kestiler! Gerek var mı dizliğe
Can verirken, ruh geldim alıp kapsam şişeyi
Hükmüm kesip verdiler yol çıkar mı düzlüğe?
Gurbetimin indinden bir türlü çıkamadım
Ölmez, cazgır gibiler küstürdüler bedeni
'Sen Varsın'ın bendinden öz terli akamadım
Şer demişken; Dibiler estirdiler gideni!
Gülsen Tunçkal