Nasıl, içli niyazım her avaz kala kaldım
Mabedse, yıkık şehrim yine tek bir lehçede
Alev almış ayazım gün be gün, hala daldım
Uyur mu bahtı mihrim? Yine tek bir lehçede!
Kainatı çınlatsa dil yanlış, hızım çokmuş
Terennümüm anlatsa sesi var, nazım yokmuş!
Hangi şanlı zaferim ömrüm boyu yığıntı?
Sen şiirim y/akarken sahte soldun, bıraktın
Tek kurşunluk neferim bahtım koyu sığıntı
Dokusu yar çakarken! Nutkum böldün, ıraktın!
Sevil, şeytanın kanıp meczup yürekte oyna
Her sevgili, ben sanıp zalim erekte kayna!
Başka birine ait olsan, bundan bana ne!
Ne medet, nede ünsün artık senden vazgeçtim
İster fersah, fersah git sermayem sen, sana ne
Unut dediğim dünsün! ikliminden vazgeçtim!
Kifayetsiz günceden ne çok dolmuş ocağım
Ah, bilseydim önceden isi salmış nacağım!
Gülsen Tunçkal