Hop oturup, hop kalkma nasıl olsa dönersin
Yokuş yol, canın çığlık sızın salsa inersin
Başın gelince ürkme canın halsa denersin
Varlar yoklar arası sen, beni boş ver şimdi
Sehven kalbin darası sahiden, o da kimdi?
Koşup, bekle demiştim lakin sefermiş yollar
Yürek har, bilip eştim güruh, nefermiş kullar
Can, bendim yakıp aştım bilinmez fermiş sollar
Artık bana dokunma sıkıntın var yürekte
Olur olmaz yakınma mizanın, zor direkte!
lapa lapa yağmıştım ruha yayıp seçimim
Yar kaynayıp, yığmıştım hasret sayıp içimim
Serkeş yanı eğmiştim çömez, kayıp geçimim
İhtimal uzak sanma hükmün kesilir bir gün
İzin buğz, yeter anma nefsinden kanar, her ün!
Gülsen Tunçkal