Bakmayın güleç yüzüm heyhat delindi postum
Yar, köşemden kaçarak böyle gelindi dostum
Canı kül etti mazim süpürüp indi kostum
Sanki hınç alır gibi aklım kırka yarandı
Munzur, münzevi gibi zehre pekmez sorandı!
Garip gurbet elinden haneler düşlüyorken
Meltem sanıp yelinden cana can besliyorken
Güç dayanmaz ilinden ben neler sesliyorken
Yar yüzünden ten burup mecal sözden ağlattı
Kendimmiş boşa yorup onmaz dünden çağlattı!
Metanet kazanına kimi pişerek halmış
Yağmur tozup canına rövanş düşerek salmış
Ben deneydim o cana suyun içerek dalmış
Yüreğin şiir saçıp kalbin hoş ansa dönmem
Şükür, ayağım kaçıp mevsimler yansa dönmem!
Gülsen Tunçkal