Küllenmiyor bu sevdan yine yanar derinden
Seni görmek yeniden nasip olur mu dersin
Söküp atmak ne mümkün kalbim kanar derinden
Ölmeden kavuşmamız nasip olur mu dersin?
Yürüyüp zirvesine haberin alamadım
Gurbet dağlarım pustan vuslata yol vermedi
Yaktı kavrulup sine o yerin bulamadım
Sevda od, adı destan bir türlü sol ermedi!
Senli kaygım artarak öbek öbek yığınır
Hiç olmazsa bir lahza gayret göster yerinden
Yıl yılıma çarparak gün ay nere sığınır
Sensizim her dem naza canım ister derinden!
Hiç mi özlem duyulmaz pare pare kafesim
Göstermeden bahane ya bu denklem çözülsün
Dudakta kaldı adın bitkin sare nefesim
Meğer dertmiş cihane artık kalem süzülsün!
Gülsen Tunçkal