Eski Paris'de bir ömür geçti;
Jaurés'in gür sadası devrinde,
Tuncu canlandıran ilah'tı Rodin;
Verlaine absent'i Baudelaire afyonuna
Karışan bir sihirli haz'dı şiir.
Ayılıp hoş geçen bu rü'yadan
Uğradık bin dokuz yüz on dörde.
İlk ateşlerle can verince Péguy
Varmışız eski alemin sonuna.
Yaşamış olmıyan bilir mi bunu?
Eski Paris'de bir ömür geçti, İdeal rüzgarıyla hür geçti.
Başka yıldızda bir hayat imiş o.
Yaşamak zevki her saatte esen,
Daima nurlu bir gece'ydi zaman.
Dinliyen söyliyen kadar arif,
Seyreden oynıyan kadar hassas.
"Chat-Noir" neş'esiyle "Lune Rousse" da,
O devir ,Gölgeler-Tiyatros'nun
Karayan perdesinde bitti gibi.
Başka yıldızda bir hayat imiş o.
His ve haz yüklü kainat imiş o.
Yahya Kemal Beyatlı