Gün gelecek acıyla yüreğin yana yana,
Özlemle arayacak pişmanlık duyacaksın.
Hatıralar maziden hesap sorarken sana.
Bensiz geçen günleri zarardan sayacaksın.
Yapraklar dallarından düşerken birer birer,
Ömür geri dönülmez son mevsim kışa girer.
Zannetme ki insanlar ömrünce sefa sürer,
Saçına kar düşünce silkinip ayacaksın.
İnşa etmek çok zormuş harabeden bir saray,
Ne günler yetti buna ne de geçen onca ay.
Kısır duygularınla sarayı ben yıktım say,
Oynattığın taşları yerine koyacaksın.
Hor görüp beğenmedin sana gönül açanı.
Elde bir saydın beni kovaladın kaçanı.
Arkasından seyreyle vurgun yiyip uçanı,
Sen de bir gün acıya kanarak doyacaksın.
Yıldız Toksöz