Yandı gönlüm yandı gör bak, yandı senden sonra aşk
Yandı hüsran, yandı hasret; yandı tenden sonra aşk.
Küllerinden doğsa sevdam, yok ki aşktan gayrı ses
Yok ki benden başka Ferhat, yok ki benden sonra aşk.
Tut ki candan sonra kalmış aşkı nîgâr kılmışım
Tut ki sensiz sende kalmış ömrü ağyar kılmışım
Tut ki aşkın aşka yanmış gönlü doğmuş aşk için
Tut ki doğmuş her sabahtan ömre bin ar kılmışım.
Yordu vuslat yordu gör bak, yordu kırgın gönlü ah
Sordu hasret düşlerimden, sordu vurgun gönlü ah.
Ellerimden düşmüyorken simsiyah bir terk ediş
Vurdu eyvah vurdu gör bak, vurdu yorgun gönlü ah.
Bekliyorsa beklenenden bekleyen bir 'Haydi Gel'
Bekleyenden bir nefestir hüznü anmış bir gazel
Gün ki ondan sonrasından ummuyorken bir ışık
Beklenenden el sayılsın ömre doğmuş bir ecel.
Oysa sensiz her murattan sözde vuslat almamın
Oysa bensiz söylenen her sözde sessiz kalmamın
Oysa aşkın arkasından sustuğum her an için
Zerresinden bin hayır var düşten hasret çalmamın.
Can ki, tenden ayrı gezmiş bir hayalden kâr iken
Can ki, candan ayrı eyvah; canda can hünkâr iken
Hüsnü-zandan aşka eyvah bekliyor bak her gecem
Her günüm kör, her günüm yok; her günüm inkâr iken.
(-. - -) (-. - -) (-. - -) (-. -)
Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün
Yavuz Doğan