Vakitsiz bir hüsranla solan güllere inat
Ömrüne baharları dermeye geliyorum.
Bir meltemle ateşi çalan küllere inat
Karanlığı çarmıha germeye geliyorum.
Ne çıkar kırılmışsa dertli gönül çarkımız
'Unuttuk' deriz biter bu değil mi farkımız?
Ama sessiz sedasız ağlıyorken şarkımız
Aşkı ayaklarına sermeye geliyorum.
Hayalin gözlerimden gönlüme yaslanmadan
Kirpiklerim yağmurun hüznüyle ıslanmadan
Ruhum isyan etmeden düşlerim uslanmadan
Dudaklarına aşkı sürmeye geliyorum.
Yorulmuş anıları birer birer yakarak
Yatağını kaybetmiş sular gibi akarak
Ayrılık denen suçun gözlerine bakarak
Nefesinle huzura ermeye geliyorum.
Vazgeçtiğim ne varsa hepsine haber salıp
Gecenin kıyısında günle baş başa kalıp
Kâinatın duyduğu en mutlu düşü çalıp
Sabaha dek seninle görmeye geliyorum.
Unutulmuş bir aşkın kanayan yarasından
Sevdası zifir kokan gecenin karasından
Susuz kalmış bir çölün kumları arasından
Mutlu rüyalarına girmeye geliyorum.
Gözlerini sımsıkı kapat ve yum elini
Parmağındaki düşle hayal et bir gelini
Çünkü adresim bilip duvağını, telini
Kalan ömrümü sana vermeye geliyorum.
Yavuz Doğan