Unutmadım unutmam,ne Elif'tim ne Lâm'dım
Üstüne binbir anlam yıkılandım sadece.
Ne aşkı emreylemiş ne bitirmiş kelâmdım
En yanlış adreslere çıkılandım sadece.
Unutmadım yankısız feryad-ı figân iken
Sevdayı umut bilmiş muratsız bir can iken
İki nefes arası yaşanmış bir an iken
Alnına kör bir kurşun sıkılandım sadece.
Unutmadım kabustu rüya diye gördüğün
Lanetlenmiş bir andı sefa diye sürdüğün
Turnalar göç ederken, leş kargaları düğün
Boyun büküp çarmıha çakılandım sadece.
Unutmadım sararmış bir hazan gülüydün sen
Yüreğime gömülmüş mezarsız ölüydün sen
Su içtim tövbe bozdum,Kerbela çölüydün sen
Bense ömre sürgünü farz kılandım sadece.
Unutmadım koparken hem kolum hem kanadım
Hem için için sustum hem içime kanadım
Tövbe olsun ne haddim ne İbrahim’di adım
Güllerin ortasında yakılandım sadece.
Yavuz Doğan