I.) - Gerekçe -
Hangi sırra nail olsa gözlerim bir an ile
Baktığım her gölge gerçek, duyduğum inkâr olur.
Hangi ömre sürgün olsa dizlerim bin can ile
Girdiğim yer loş bir bahçe, karanlık hünkâr olur.
Tövbesine secde eder simsiyah hayâllerim
Sûretinden var edilmiş hülyam aşikâr olur.
Yok sayılır fecri anın, sabah uzak kılınır
Kirpiğimden miras kalan yalnızca efkâr olur.
Çok sayılır hicri anın, ahı tuzak kılınır
Kerbelâ’ya dönen gönlün hüznü zülfikâr olur.
Ah benim küskün umudum, ah çaresiz hâllerim
Avcısını seyreyleyen yorgun bir şikâr olur.
Baharın ılık nefesi zapt eder can bahçemi
Tarumara meyleden bir serseri rüzgâr olur.
Zamanın terk-i diyârı lâl ederken lehçemi
Kirletilmiş yelkovanlar ömre yadigâr olur.
Ellerimde solup gider güne kırgın güllerim
Ettiğim her bedduanın son sözü nigâr olur.
Yavuz Doğan