Bir kabir duvarının altında kalmış canın
Toprağında yastıktım, itiraf ediyorum.
Aşkı azık eylemiş günah dolu şeytanın
Ekmeğine katıktım, itiraf ediyorum.
Rehnedilmiş aşkların hapsolduğu kafeste
Sam yelinin ortağı vuslat kokan nefeste
Hasreti zikreyleyen umursamaz bir seste
Aşkı zindana tıktım, itiraf ediyorum.
Kimisi karanlığı kendine yar ederken
Kimisi karanlıkta kendini var ederken
Kimisi karanlığa aşkı ihbar ederken
Karanlıklardan çıktım, itiraf ediyorum.
Ne düzeni düzensiz düzenin bekçisiydim
Ne devrimci bir aşkın suskun tüfekçisiydim
Ne şeytana kul olmuş suçun emekçisiydim
Yalnız aşka âşıktım, itiraf ediyorum.
Çünkü sevdaya hasret kalmış dudağım kadar
Silmekten yorulduğum ıslak yanağım kadar
Unutulmuş bir ada ve başparmağım kadar
Yalnızlığımdan bıktım, itiraf ediyorum.
Şimdi suçuma ortak kaç kırgın kalem varsa
Çekmekten usandığım ne kadar çilem varsa
Bende aşka birikmiş kaç korsan eylem varsa
Hepsine kurşun sıktım, itiraf ediyorum
Ve artık tüm sözlerim ışığın gölgesiyken
Yüreğin bir işgalden arınmış bölgesiyken
Sarf ettiğim her cümle bir ihbar belgesiyken
Ömrümde bir çağ yıktım, itiraf ediyorum.
Yavuz Doğan