Toz pembe düşlerimi tıkıp aşk mahzenine
Deva arattığını hiç unutmayacağım.
Haram dokunuşları helal kılıp tenine
Günahı tattığını hiç unutmayacağım.
Ayrılık bahçesinden solmuş güller dererek
Mutlu rüyalarıma kabus olup girerek
Gecikmiş sabahıma ışığı çok görerek
Zamansız battığını hiç unutmayacağım.
Kainatı sığdırıp bir çift gözün içine
Yalanlar yetiştirip koydun özün içine
Ve baktığın her yere ve her sözün içine
Kaç yalan kattığını hiç unutmayacağım.
Kaç doğru sözün varsa rehin verip riyaya
Simsiyah bir geceyi layık gördün ziyaya
Bense sabahı meçhul hayırsız bir rüyaya
Kiminle yattığını hiç unutmayacağım.
Düzeltmek üzereyken kaderimle aramı
Aldığım her nefese yoldaş ettin haramı
Bir de tam geçti derken kabuk tutmuş yaramı
Nasıl kanattığını hiç unutmayacağım.
Suali cevabından zor bir bilmece için
Yalnızca iki sözcük ve altı hece için
Yıldızı güneş bilmiş karanlık gece için
Sabahı sattığını hiç unutmayacağım.
Yavuz Doğan