Sessiz bir ırmak gibi akıp avuçlarından
Leyla'mın hasret kokan yaşından geçer oldum.
Geceyi kıskandıran simsiyah saçlarından
Hilâle ortak olmuş kaşından geçer oldum.
Muradı olsun diye yıldız olup kayarak
Bedelini can bilip hayatımdan cayarak
Var olduğu her yeri memleketim sayarak
Sılanın toprağından,taşından geçer oldum.
Çünkü yalnız vefaymış yüreğin tek ziyanı
Maşuk değilmiş meğer aşığın son beyanı
Bu yüzden sahiplenip vuslat denen isyanı
Şirin'in sevdasından,başından geçer oldum.
Bülbül yuva kurarken hasretin kafesinde
Kuzgunlar dize geldi serçenin nefesinde.
Bense canı doyurup cananın can sesinde
Hızır'ın lokmasından,aşından geçer oldum.
Hasretin kurşunuyla doldurup silahımı
Alnının ortasından vurdum tüm eyvahımı.
Tanrım sen yarattın ya bağışla günahımı
Baharı çok geç bulup kışından geçer oldum.
Yavuz Doğan