Ellerim kadeh tutar ellerinin yerine
Bir daha güler miyim? Gülmem! Yeminim olsun.
Gözlerim hasret bekler yollarının yerine
Dönmezsen gelir miyim? Gelmem! Yeminim olsun.
Dualar ede ede gezerken her karışı
Hiç kimseler dinlemez duymaz bu yakarışı
Yanağımdan süzülen pişmanlık dolu yaşı
İsminle siler miyim? Silmem! Yeminim olsun.
Kırılgan çiçekleri sen sanıp koklamışken
Dikenleri gönlümde gül diye saklamışken
Sevdanın tetiğini ömrümle yoklamışken
Öl diye yalvarsalar Ölmem! Yeminim olsun.
Yüreğim yokluğunla sızlayıp ezilse de
Gittin diye ardından mezarlar kazılsa da
Hasretin yollarıma dağ olup dizilse de
Uğruna deler miyim? Delmem! Yeminim olsun.
Ne baharı tatmışken ne görmüşken yazını
Söküp atmak çok zorken içimdeki sızını
Öldü dediğin aşkın cenaze namazını
Gelip de kılar mıyım? Kılmam! Yeminim olsun....
11.02.1996
Yavuz Doğan