Yangınlar ortasında uyanırsan ansızın
İçin için kavrulup sönmüş külü hatırla.
Son bulmuş bir cümleye konmuş noktaysa sızın
Gözleri yolda kalmış bir virgülü hatırla.
Ellerine ellerin eli dokunduğunda
Mızrabına hasretin teli dokunduğunda
Saçlarına hüsranın yeli dokunduğunda
Avuçlarında solmuş sarı gülü hatırla.
Eğer gözlerindeki nemi saklayamazsan
Gönlünün tetiğini aşkla yoklayamazsan
Ellerinle diktiğin gülü koklayamazsan
Sılayı gurbet bilmiş bir bülbülü hatırla.
Sabahsız uykulara bensiz yattığın gece
Mutsuz rüyalarına hayır kattığın gece
En sonunda yorulup aşkı sattığın gece
Ardından ağlayacak beyaz tülü hatırla.
Var ettiğim her şeyi bir kalemde silmişken
Baktığın her noktayı ömre menzil bilmişken
Sevdanın karşısında sessizce eğilmişken
Aşka layık gördüğün tek ödülü hatırla.
12.05.2005
Kızılay
Yavuz Doğan