Tanıktı!
Akrep sabır taşıyken ve tevekkül içinde
Bir sonraki saate
Yürüyorken umarsız
Yelkovan her saatin
Her anına tanıktı.
Tanıktı!
Ve belki sırf bu yüzden
Tarih mahkemesinin ikinci celsesinde
- Takvim yapraklarının
İsteği üzerine -
Cevabı baştan belli
Birkaç soru soruldu.
Güneşin gülen yüzü
Buza kesti o saat.
Soruldu:
“Dörtnala yürüyorken
Bir Nene ve bir kağnı
Ölenler arasında
Bulundun mu gerçekten?
Karıncaya yük olmuş
Ekmeği parça parça
Bölenler arasında
Bulundun mu gerçekten? ”
Sus pus oldu bir vakit,
Ve çatıldı kaşları.
“Ben hep oradaydım ya,
Siz hiç yoktunuz” dedi.
Yoktunuz!
Ve bilmiyordunuz!
Dört bir yanı bayrakla çevrilmiş topraklara
“VATAN” diyenler vardı.
Yani toprak bölmeye and içmiş mihraklara
“SATAN” diyenler vardı.
Bu sebeple,Şeytan’ın en sevgili evladı
- Namı diğer ABD -
İnsanlık tarihinin
En büyük kayıbıydı.
Yani cümle kurmayı beceren her beşerin
Zulme suskun kalışı
İnsanlık ayıbıydı.
Ama siz
Yüklenip vebalini bebek katillerinin
Suskunluğu seçtiniz.
Belki de haklıydınız
En az maziniz kadar.
Onlar da bir zamanlar
Kendi gerçeklerini yalan fikirleriyle
Beşik kertmesi yapıp
Susmayı seçmişlerdi.
Oysa yalanla gerçek,
Birbirine darılıp bütün gün küskün gezen
Yorgun kardeşler gibi
Karanlığa sarılıp
Uyurdu sabaha dek.
Yani siz
Hayal sandınız gördüğünüz gerçeği.
Ve siz
Turnalar göç ederken Kerbelâ denen çöle,
Sırtınızı döndünüz!
Ve siz
Asılırken Bedrettin Serez’in ortasında,
Sırtınızı döndünüz!
Umursamadınız!
____Sustunuz!
________Yoktunuz!
Ve siz
Bir Sivas sabahında taşlanırken Pir Sultan,
Taş yerine gül atıp
Suça ortak oldunuz!
Aynı gün filizlendi
“Karagül” denen çiçek.
Ve siz
Sığınıp karagül’ün utanç dolu rengine
Gölgenizden korktunuz!
Ve inanın bu yüzden
Tarih sayfalarında hiç olmadı adınız.
Şimdi suç denen eylem
Bir gelenek olmuşken
Tüm koridorlar sessiz,kâtibeler parmaksız,
Mübaşirler dilsizdir.
Ve hayal tacirleri
Gezerken güpegündüz,
“Salon” denilen dünya cemiyete hediye
Borcu icraya açık
Hacziyse kefilsizdir.
İsterseniz salonu terk etmeyebilirsiniz…!
Yavuz Doğan