Madem güneş ufukta ansızın sönecekti
Göller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Madem Kays, sevda için Mecnun’a dönecekti
Çöller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Açarken bütün güller bülbüle nazar ile
Bülbülün ömrü soldu güle ahuzar ile
Ve yanarken denizler aşk isimli nar ile
Küller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Yoruldu bak hayatı yorgunluk sanan gönlüm
Yoruldu karanlığı isminle anan gönlüm
Ama, tövbe ederken aşkla yıkanan gönlüm
Seller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Hani yağmur altında aşkı özlemekti aşk
Hani aynı noktadan ufku gözlemekti aşk.
Hani fırtınalara günü sözlemekti aşk
Yeller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Ben ki Kerem olmuşken, Aslıyken tek serabım
Ferhat’a ortak oldu, özlemim; ıstırabım.
Üstelik sevda için eğilmezken mızrabım
Teller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Bekledim; beklenenden duymayınca bir nefes
Özlemin hücrem oldu, dünya küçük bir kafes.
Ey sevgili, gölgenden bile beklerken bir ses
Diller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
Hüsranı gösterirken sevdanın pusulası
İsmin kaldı sadece, duydukça susulası.
Şimdi söyle, dikenin sağ dururken zulası
Güller neden kurudu? Sen kimin Leyla’sısın?
23.08.2008
Beylikdüzü
Yavuz Doğan