Her Gidisinde Kendini Bende vazgecilmez kılıyorsun yarim.
Mecbur olduklarımla mahsere kadar ızdırap içindeyim biliyormusun?
gönlümde büyüttüğüm bir sevginin masumuyetini kabullendim ben artık.
gidislerine aldırıs etmesemdeher günüm kıyametin seklini almıs sanki..
simsiyah sözcükleriminle bembeyaz bir ömrü karalıyorum bu günde.
koyu bir sessizlik kaplamıs bedenimi
kulaklarımda cınlayan gidisin yasadıklarımın sözcüsü olmus .
Hayallerime düsen yakamozların saflıgını işledim gözlerime
gözlerimde senin hayalini canlandırmanın verdiği ızdıraba aldırıs etmeden.
Çünkü senden arta kalanlarla yasamanın sefilliğini bir ben bilirim yarim.
günlerce bir odada çocuk gibi aglamayı alıskanlık etmisken
yasadıklarımızın beni eskilere sürüklemesine mani olamıyorum tek basıma.
Aslında bir erkeğe ağlamak yakısmaz derler ama ben senin için aglamaktan hiç utanmadım
duygularımınacılarımın beni bogdugu zaman bile agladım.
Simdi ise; her güne umut besler bir yürekken
yüreğimin günden güne parcalanmasını seyrediyorum.
Sebepsiz yadırgalamaların öncüsü oldum bir kere
idama mahkum edilen suclu misali.