Her sabah yeni bir çile doğuyor hayatıma sanki
Atamiyorum içimde bana acı veren anılarımı.
Birikmis bir kederin toprak yıgını haline gelmis yasadıklarım
Kokusunu genzime kadar işlemeye çalısan geçmişimle.
Mani olmaya calıstıkca içine cekiyor hüzünlerim zayıflıgımdan faydalanarak
Senden arta kalanlarla hergün cebellesmeye mecbur kılınmıs halde.
Sana mahkum bir yüreğin son kanat cırpınısları belkide
Yaralanmıs gecmisin kanayan bir yüzü olmus yasadıklarım.
Kaderime mahkum bir sıfatla dolasmaya zorlandıkca
Hüzünler kaplıyor sanki dört bir yanımı sarasarpa saıyor aciz bedenimi.
Bogucu bir hava nefesimi kesmeye calısıyor
Nefesim olan senin öcünü alırmıscasına.
İçimde esen fırtınaların umursamazlıgı benden her nebzede bir seyler kopardıkca
Sanki gecmisin üzerine bir cizgi cekmek istiyor sensizliğim.
Hayallerime bile hükmedemiyorum artık
Sana yazdığım tüm arzularımla beraber sessizce terk ediyor beni.
Titreyen ellerimde sana ait bir resimle avutuyorum artık kendimi
Hasrestin cınlayan görüntüsü yüreğime acımasızca işlesede...