Mechul bir askın gemine Takılı kalmısım
Yalnızlık bilinmeyeninde sensiz
Hayyalerimi süsleyen yürek atısını hissedemez olmusum
Kuytu köseye atılmıs misali
Hasret halatını umutlara baglıyamıyorum
Berteraf edilmis hayatıma
Gelecegini umutlu gözlerle seyredemez oldum
Sessizce gömdüğün bu mezarda
Arzuladıgım özlemlerimde kayboluyorum
Hapsolmus kaderin mahkum sıfatıyla
Veda zehrinden tadıverdim bir anda
Damarlarımda sensizliğin acısını hissetmek adına
Gözlerim gidisini mecalsiz yasıyor
Terkedisini kaldıramayan bedenimle
Çile denilen aga saplanmısım sanki
Çırpınıslarımın yerini alan hayal kırıklıklarıyla
Yıkılmıs hicranımla basbasa kalmısım
Canımdan can alışına aldırıs etmeden
Ve Yar...
Benim ömründe doğacak olan günesime gölgem
Yasam denilen rüyamda kabusum
Her nefes soludugumda can alan
Rüzgarları tayfuna ceviren Azrailim oldun!