Dost deyip de dost gayreti kovduğum
Dost bana bir yara açtı neyneyim
Ak göğsü üstüne mihman olduğum
O da bir gün imiş geçti neyneyim
Bir ok attım karlı dağın ardına
Düştü m'ola sevdiğimin yurduna
El yanmazken ben yanardım derdine
Engel aramızı açtı neyneyim
Yüce dağdan aştım geldim yol diye
Bahçenize el sundum da gül diye
Ahd-ü aman ettim ayrılmam diye
Felek ayırdı da seçti neyneyim
Karac'oğlan der ki sen de ben gibi
Ak eline kına yakmış kan gibi
Bir tepede yeni doğan gün gibi
Akşam sabah erken aştı neyneyim
Karacaoğlan