Yer yüzünün damarları durulur
Gök yüzünün yıldızları derilir
Semanın arşına direk verilir
Dur bakalım canım gökler kalır mı
Ay ile günün doğduğunu bilirler
Bir karanlık yerde sual verirler
O ağızsız dilsiz yatan ölüler
Dur bakalım canım sağlar kalır mı
Güneş ilk akşamdan doğar dolanır
Tövbe kapıları o zaman kapanır
Hallac-ı Mansur da payın alır salınır
Dur bakalım canım dağlar kalır mı
Cennet cehennemi yoktur diyenler
El hakkını alıp haksız yiyenler
Al yeşil konakta hükm eyleyenler
Dur bakalım canım beyler kalır mı
Karac'oğlan her cefayı biliyor
Sualciler yedi yerde soruyor
Yetmiş iki millet bir araya geliyor
Dur bakalım canım mahşer kalır mı
Karacaoğlan