Şiir Fm | Şiirler | Şairler | Sesli Şiirler | Aşk Şiirleri | Fon Müzikleri | İbretlik Sesli Hikayeler
»»-(¯`v´¯)-» Şiir Fm Şairlerimiz ve Şiirlerimiz »»-(¯`v´¯)-» => ..:: Şairlerimiz ve Sizin Şiirleriniz ::.. => Konuyu başlatan: Gülay Sormageç - Kasım 05, 2018, 01:46:34 ÖS
-
EN ÇOKTA SEN YORDUN BENİ
Veda ettim insanlığa;
En çokta sen yordun beni,
Yol eyledim karanlığa;
En çokta sen yordun beni!
Geleneğin kurbanıydık;
Hep el alem hayranıydık;
Hangi tahtın sultanıydık?
En çokta sen yordun beni!
Ruhum sıkkın mengenede;
Daim sükut eylemede,
Hayali bir debdebede,
En çokta sen yordun beni!
Gerçeğimi arıyorum;
İçin için yanıyorum,
Yaralıyım kanıyorum,
En çokta sen yordun beni!
Hayatımın paydaşıydın;
Sol yanımın baş tacıydın,
Gurbetimin ilacıydın,
En çokta sen yordun beni!
ŞAİRCE
Gülay SORMAGEÇ
Hayat mı yoruyor?
İnsan mı yoruluyor?
Umut mu yok oluyor?
Hangisi?
Neden?
Niçin?
Hayatta her şey insan ve insanlık için diyoruz,
böyle inanıyor ve bunu haykırıyoruz....
EN ÇOKTA SEN YORDUN BENİ
-
eys
-
eys bravoo
-
eys
-
şiirin içinde zaten her bölümde yorgunluk sebebi farklı konu başlıklarına yönlendirilmiş. yani yorulma sebeplerimiz çok. En çok da sen yordun beni denirken, bütün, yani hayat tanımlanmış.
Kendi içine dönülen bölümde kendimizi arayışımız ifadesinde bulunulmuş ama hayatın normları içinde yüklenen taa çekirdek aileden başlayan toplumsal tanımlamalardan sonra bu öylesine meşakkatli bir uğraş haline geliyor ki gel de yorulma.
Hayatları mengeneye alan gerçeklerin işlendiği şiirde, keskin ifadelerden bizzat imtina edilmiş olunsa da, ki bence bu şairemizin zerafetidir, gayet net bir şekilde meram anlatılmış.
Kaleminiz kavi olsun.
Selam ve saygılarımla efendim