Kocamandı
Kocamandı bedeninden uzardı yüreği
gülse otuz iki dişili
kocaman gülerdi
Sarılırdı ara sıra
bir dost bir yoldaş bir sevda
Kocaman sarılırdı
kaburgalarımı sayardı kocaman hasret kokusunda
hep kocaman bakardı hayata
kuşa ağaca taşa insana
devrim gibi bakardı
karanlık çöktüğünde kocaman olurdu sesiyle
sokak olurdu ışık olurdu halk olurdu
ilk türküyü o söylerdi siperde
ilk o vurulurdu
Kocaman severdi avuçlarında sıkılmış öfke gözleri ıslak
o kocaman sevdi
O bir kez sevdi
o devrim kadar sevdi
Ve gidişi de Kocaman erkendi ölümü kocaman erkendi
Çiya andok
(https://i.hizliresim.com/oXlpMm.jpg?fbclid=IwAR36F_HuJlX3c9T0ZkRyBABNMbet38dwwTm51vuWeEEL08PlPHUTDfJLl7A)