Kıyas
Hiçbir şey varlığınla kıyaslanmıyor sevgilim.
Hiçbir şey gözlerinin rengi gibi değil mesela,
Dudağındaki badem tadı, nar kokusu,
Şimdi umurumda bile değil,
ne gecenin yarısı, nede gecenin mavisi..
Çünkü uykularım günlerdir yokluğunla susuz,
Ve şimdi baştan aşağıya dökülüyor yaprak gibi ellerim,
Hiçbir şey varlığınla kıyaslanmıyor sevgilim.
Ne toprağın kokusu, nede derelerin fısıltıları.
Umursamıyorum artık bahçede solan çiçekleri,
Beni ilgilendirmiyor şu gün doğumları,
Beni heyecanlandırmıyor o parlak kırmızılar,
Artık aldırmıyorum gürültücü kuşlara,
Ve çatıdaki güvercin yuvalarına,
Umurumda değil saçma bir şarkının basitliği,
Yıllardır içimde hapis kalmış bir duyguydu bu,
Sanki yaprakların buğusunda büyümüştü aşk,
Oysa bütün dünyanın kanına girmiş bir günahtı,
Sanki bir dağın iç geçirmesi,
gökyüzüne haykırmasıydı,
Benim için hayatın ta kendisiydin sen,
Ve benim hayatım sendin,
Hiçbir şey yokluğunla kıyaslanmıyor…
-----
V.Nizam Karabulut..