Anılar…
Sanki harflerin parmak uçlarına bağlıyım,
Şiir gibi damla damla akıyorum içime.
Yaşamın zehrini boşalttığı kuyu dibiyim,
Sadece günahlarım parlıyor ışıl ışıl.
Ve ay ışığı bile dolmaz gözlere,
Gölgeler ise belli belirsiz…
Biri gözünü dikildiğinde gözüme,
Bir mevsim daha vaktini şaşırır.
Göçmen kuşlar hemen yollara düşer,
Sararır yaprak misali kalbim..
Dokunulan yerde mayınlar patlar,
Ayak basılınca kanlı bir iç savaş başlar.
Ve oluk oluk kanar ruhum,
Asla gizlenecek yer bulamaz anılar...
------
V.Nizam Karabulut..