Karanlık son sözde
Kırılmış
Rüzgara yük sabahtan sabahı uluyan
Farkında mısın
Gecenin şiş gözleri
güne yar değil
Zaman yorulmuş
Ve rüzgar körlüğe ramak şaşı
Gidilecektir elbet
Kendisinden
Nefesin kanburu kirli
Düş görmek
Uçurumların taşlık teninde yaşanmamışlıkların dilinde paramparça
Parça parça konuşmak kartalların dininde
Asırlardan birikmiş hazin hazinesinden
Kırılmışım
Esnese rüzgar
Uyansa sabah
Haylaza bağlamasa tanrı
Açacağım gözlerimi
Ama hüküm
Karanlık son sözde
Ama hüküm
Hep hükümdar içimizde
Çiya andok