AH BE USTAM
Ah be ustam..
Bak..
Ben yine dağıldım.
Senin o çürük ipli tesbihin gibi.!
.
Ama sen.
Kalfalar,çıraklar,müşteri.
Bir çırpıda toplardınız,düşen taneleri.
.
Şimdi..
Söylesene be ustam..!
Söylesene..
Kim toplayacak beni
Kim...
Kim saracak yaralarımı.!
Ah be canım ustam,
Sen derdin ya bana hep;
.
//Oğlum..
Önce can,
sonra canan //
.
İşte...
Birtek tutunduğum kuru dalım vardı,
Nice fırtınalara dayanan,
Uğruma, binbir türlü badireler atlatan..
En sonunda...
Onuda elimden,kader çekip aldı.
.
Şimdi ayazda kalmış,
Küçücük bir serçe gibiyim..
Tiril tiril titriyorum be ustam..!
.
Ah ustam...ah;
.
// Doldur derdin
...doldur ulen,şu torbanı,çuvalını,
Değirmenin suyu hazır akarken...
At bir kenara,dursun derdin,tasını,tarağını.
Hayat bu hiç belli olmaz,
Sen her zaman keskin tut,baltanı,nacağını.//
.
Derdinde...
Ben..,yine güler geçerdim...!
Degirmenin suyu hep akar zannederdim.
Sen yine bana kızar,
İç geçirir,başını öfkeyle sallar
"Ne halin varsa gör be" derdinya...
.
İşte..
sonunda gördüm be ustam..!
.
Elimde kalan,
Ne tas,ne tarak,
Ne bir balta,nede kör bir nacak...
Ben...
Öylece kalakaldım,be ustam,
Öylece...çırılçıplak..!
.
Ama sen yine de sakın üzülme,
Yaşanacakmış,yaşadım,
Ben kader adamıyım...
Bak...
Onun için hala gülümsüyorum,
Canım ustam..
Ya sen...sen nasılsın..!
Tansiyonun,şekerin,kalbin..
İlaçlarını zamanında al,aksatma sakın..!
.
.
İşte..
Yine sen haklı çıktın
Zaten sen hep haklıydın be Ustam..!
Hep haklıydın...
.
Mahmut Mücahit Özdemir