SEN HASRET NEDİR BİLMEZSİN Kİ
Ey benim,
Tatlı belam...!
Sen hiç düşündünmü,
Şu dünyada,
En çok ne ürkütür beni,
Sahi..
Sen nereden bileceksin ki,
Hasreti,özlemi,
Sen hiç ayrılık çekmedin ki.
Ben...
Her an yanında,
Aldığın nefes kadar,
Yakındım sana.
Sense..
0kyanuslar kadar uzak..!
Dur..
Ben söyleyeyim.
Gitmek...
Gitmek ürkütür beni.
Dayanamam,ben sensiz gitmelere,
En korkutuğum şeyse,
O son demlerimde,
İçinden şakadır deyip
"Ben gelemiyorum" demen.
Ya o an,
Ben gerçekten,
Son nefesimdeysem..!
Söyle..
Kim bakacak gözlerimin içine?
Senin baktığın gibi..!
Söyle..
Söyle kim ısıtacak,buz tutan ellerimi:?
Senin ısıttığın gibi..!
Neden korkuyorum ölmekten,
Anladınmı şimdi..?
Sana veda edememekten..
Giderken...
Sana son birkez sarılıp,
Senin kokunu içime çekememekten..! .
Ama şimdi...
Hazır sen yanımdayken,
Usul usul, kapatırım gözlerimi.
Yeterki sen birkez olsun,yüreğinle öp beni..!
Mahmut Mücahit Özdemir (https://www.antoloji.com/mahmut-mucahit-ozdemir/)