İLMEK İLMEK HÜSRAN DOKUYORUM
Yüreğimize..
Çisil çisil yağan,
Sağnak bir yağmurmuş meğerse..
O aşk dedikleri.!
Ben..
Akıl sır erdiremeyipte hikmetine,
Dört gözle,
Daha yüklü bulutlar beklerken,
Seninse..
Şemsiyen çoktan açılmıştı bile..!
Ama..
Boşuna hiç yorulma,
Gördüğümüz sadece serapmış.
Meğerse..
O yağmurlar,
Sevgisizlikten çölleşmiş yüreklere,
Hiç yağmazmış..!
Ve..
Ben şimdi yine,
Döndüm her zamanki yerime.
İlmek ilmek hüsran dokuyorum,
Karanlık gurbet gecelerinin gergefine..!
Mahmut Mücahit Özdemir (https://www.antoloji.com/mahmut-mucahit-ozdemir/)