ÜŞÜDÜ TENİM SENSİZLİĞİN SAHRALARINDA
Sana yürüyorum, ayaklarımda onca sızıyla
Mor heybemde kaplan pençesi ayrılıklar
Konuşmayı unutan dilimde ahraz bir türkü
Göğsümde çıldırtan gürültülü bir yangın
Suskun bedenimle yollar aşıyorum
Şerha gözlerinin ülkesine az kaldı
Ferman çıkar yar aşka, ya katlime
Hükmü ödenmiş pervaz sevdalarla
Geliyorum kollarında can vermeye…
Tükenmiş bir ömrün güz makamındayım
Hüzün çiçek açtı her mevsim gövdemde
Erkenci aşklar da yaşadım hasatlarda
Ç/ağladı/m nice kez zifir karanlıklarda
Ecelin süvarileriyle savaştım dağlarda
K/ovuldu bedenim yazıtsız mezarlarda
Gelmedi vuslatın hercai baharı kırlarıma
Aşkı bekliyorum doğumu gecikmiş şafaklarda…
Bedeli peşin ödenmiş yokluk biriktirdim sana
Denizler gel/gitleri taşıdı tapındığım anılara
Yitirilmiş bir ömrün söküklerini diktim kanla
Takvimler kopardım örselenmiş günlerden
Umuda boyadım sevdanın sarı duvarlarını
Yokluğunun yelleriydi inadına göğsümdeki
Umarsız anlarda daldım kahkaha sahrasına
Vuruldum çırılçıplak huzurun kıyılarında…
Sevinçler okşadı tenimi ruhuma sarıldığımda
Çürüdüm kaygılı yaşanmışlıkların pazarlarında
Üşüdü tenim titrerken yüreğim sahralarında
Nefesinin testilerinden sular içtim kana kana
Çığlığım korkuma karıştı, korkum aynalara
Saatlerin huzurlu telvesinde kaç var aşka
Mum alevine sarıldı ah, ben vefasızlığına! …
Topla aşkın yelkenlerini, kulaç at yüreğime
Aşkla kanıyor denizlerim, sarıl şiirlerime
Çok uzaklarda, kuşların yuva yaptığı ıraklarda
Ölülerin küskün sarılışlarla kutsandığı dağlarda
Hükmüyle kendini asan sevdanın sehpalarında
Bir tutam yalnızlıkla da olsa atıl yar kollarıma
Karış istersen renklerin hoyrat ve asi çığlığına
Huzur ol asırlardır geçmeyen aşk yorgunluğuma…
Selahattin Yetgin (https://www.antoloji.com/selahattin-yetgin/)