Haftanın Şairi - Naime Koç Özeren
(https://scontent-vie1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/66326942_2930378500336541_6640947448904679424_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_oc=AQnsh8nfaPGmzrhIQ_YSzfDApJUHyYDQKwroXf0NMArnC55w93JymusL6L08H8AE56s&_nc_ht=scontent-vie1-1.xx&oh=28ef2ce945f1ee9d5b8aac115787cbc3&oe=5DC2A813)
www.siirfm.org 'da Haftanıın Şairi Naime Koç Özeren seçilmiştir.
Kendisini tebrik ediyor başarılarının devamını diliyoruz.
www.siirfm.org ve www.siirtube.com Ailesi
ŞiMDi GÖÇ ZAMANI DEĞiL CANN
| Şiir - Naime Koç Özeren
| Yorum - Seyide Doyran | www.siirfm.org (http://www.siirfm.org)
https://www.youtube.com/watch?v=8E683cq3FkU (https://www.youtube.com/watch?v=8E683cq3FkU)
Gözlerin, suya inen bir ürkek ceylan
Beyaz güvercindir sanki ellerin
Yaşamı hep son vagonlardan yakalayan sen
Bu kadar kolay mı pes edeceksin?
Örselenmiş, yorgun, yitik yıllarına inat
Doğmaya nazlanan güneşine inat
Öksüz, çocuksu yalnızlığına inat
Direnmelisin…
Topla kendini, hayallerini düşle
Işıklı, mutlu yarınlarda en sevdiklerinle
Meydan oku yaşama tüm gücünle
Seni kan uykularında gafil avlayan
O merete sakın prim verme
Ömrünce yaşam seni ıskaladı hep
Bir de sen ona çalım atmayı dene
Son ders zili çaldı, çocuklar dağıldı
Bak, Oğulcan geliyor işte
Şimdi, dudaklarına bir eğreti gülücük kondur
Hah, işte böyle
Anne! Bu gün nasılsın? Diyecek
Sevgi dolu yüreğiyle bakıp senin güzel gözlerine
Gönülden inanarak iyiyim de
Bil ki henüz baharındasın yaşamın.
En güzel yarınlar senin
Nedir bu telaş, acelen ne?
Bu son engelin arkası düzlük, inan
Ne olur biraz da kendin için yaşa
Dimdik dur, inadına diren
Henüz göç zamanı değil Cann
Sakın gitmeyi düşünme! …
Naime Özeren
Edebiyata Şiire ve Şairlerimize destek olmak için abone olabilirsiniz
https://www.youtube.com/Webailemcom/?sub_confirmation=1 (https://www.youtube.com/Webailemcom/?sub_confirmation=1)
(https://i.ytimg.com/vi/8E683cq3FkU/maxresdefault.jpg)
GÖZLERİNLE VUR BENİ
| Şiir - Naime Koç Özeren
| Yorum - Muammer Ahmet Sağlam | www.siirfm.org (http://www.siirfm.org)
https://www.youtube.com/watch?v=-QjBbnOz3sk (https://www.youtube.com/watch?v=-QjBbnOz3sk)
GÖZLERiNLE VUR BENi
Teyelli bir yama kadar tutmadı aşkın
İpliği çekilince dağılıverdi
Ya da bir saman aleviydi
Tez tükendi… /
Oysa ne hasretler biriktirmiştim sana
Mahşere müebbet sevdamın zulasında
Yazık, yokluğunda içimde biriken çavlanlara
Aşkın darası yoktur sevgili
Saf ve net olmalı, atom çekirdeği gibi
Yüreğinin özgül ağırlığınca taşırsın aşkı
Kırar yeni sürgünleri, filizkıran fırtınaları
Zor geçer aşkın hazan mevsimi…
Nasıl her veda, elveda değilse
Her aşk ta ölümsüz değildir, unutma
Aşkı ölümsüz kılanlar ölümsüzdürler aslında…
Tek kanatla uçamaz ki kuşlar özgür olsalar da
Ayrılık bir gün yazgı olmuşsa
İşte o zaman boşuna mazeret arama
Gitmeyi seçtiysen gideceksin
Her yalan zehirli bir ok olur da
Çıkmaz kalanın yüreğinden yıllarca
İyisi mi sus,
Söz düşmez artık sana sevdadan yana
Sadece gözlerinle vur beni
Sen uzaklaşmadan
Akmaz bir damla kanım nasıl olsa…
Sadece gözlerinle vur beni
Naime Özeren
Edebiyata Şiire ve Şairlerimize destek olmak için abone olabilirsiniz
https://www.youtube.com/Webailemcom/?sub_confirmation=1 (https://www.youtube.com/Webailemcom/?sub_confirmation=1)
(https://i.ytimg.com/vi/-QjBbnOz3sk/maxresdefault.jpg)
DÜŞLERİNİ SATAN ADAM
| Şiir - Naime Koç Özeren
| Yorum - Fulya Aras Koca |
https://www.youtube.com/watch?v=fs5JUQ_xo8w
Düşler Sokağı’nda garip giyimli bir adam
Bağdaş kurmuştu köşebaşına,
Düşlerini satıyordu.
İnsanlar oturup yanıbaşına;
Anlat diyorlardı, anlat bir daha.
Hayır diyordu adam,
Bir kişiye bir düş yeter, yok öyle fazla.
Bitince işi kalktı oradan,
Uzaklaştı ağır adımlarla.
Oyuncaklar, giysiler, yiyecekler ve ilaç aldı
Kazandığı paralarla.
Çıkıp Düşler Sokağı’ndan
Kayboldu hayal şehrin varoşlarında.
Düştüm peşine O’na görünmeden,
İzledim sessiz ve derinden.
Ev demeye bin şahit ister,
Bir çivi çeksen yüz tahta düşer,
Derme çatma bir baraka.
Durdu önünde adam, çaldı kapıyı üç defa,
Bu bir parolaydı aralarında galiba.
Yaşlı bir kadın açtı kapıyı,
Yüzü yorgun ve de solgunca.
Erzaklarla ilaçları verdi kadına,
Adam çıkardı ayakkabılarını;
Saklamaya çalıştı, olmadı, delikti çorapları…
Oyuncaklarla giysileri çocuğa uzattı.
Çocuk çok mutlu oldu O’nu görünce.
Güller açtı sanki hasta yüzünde.
Bu gece neler gördün düşünde?
Hadi anlat bana dedi, sevinçle…
Adam kötüleri, çirkinleri yok edip
Hep iyileri, güzelleri anlattı.
Çocuk inandı, tatlı hülyalara daldı.
İyileşip kendini yataktan kalkmış sandı.
Hiç görmediği düşlerini anlatan adam
Hasta çocuğa umut aşıladı.
Ayrılırken bir öpücük kondurdu burnuna,
Çocuk gitme kal dediyse de kalmadı.
Çünkü yarın yine düşlerini satacak,
Başka çocuklara umut dağıtacaktı.
Evi barkı yoktu düş gezgininin,
Dönüp Düşler Sokağı’ndaki köşesine,
Kıvrıldı her zamanki yerine.
Bir güzel uyumalıyım dedi,
Uyanıkken düş görmek hangi babayiğidin haddine?
Güzel düşler görmeliyim eskisi gibi.
Yarın yine satıp düşlerimi,
Mutlu etmeliyim birilerini.
Soğuk acımasızdı düşler sokağında,
Sabah adamın düşlerini dinlemeye gelenler
Cansız bedenini buldular kaldırımlarda.
Sarınıp rengi kaçmış paltosuna,
Uyumaya çalışırken güç bela,
Donmuştu mutlu bir gülümseme,
Düşler Prensi’nin renksiz dudaklarında.
(https://i.ytimg.com/vi/fs5JUQ_xo8w/maxresdefault.jpg)