İnsanlar nasılda laflarında cüretkar,
Karsısındakı kırılırmı demeden konusur olmuslar.
Pekı ya hiç düşündünüzmü
Karsımdakı bunu soylersem kırılırmı diye?
Yada kırdığım gönlü rabbim sevıyorsa dıyormusunuz?...
Bir benmı dusunuyorum bunları?
Birşeyler söylerken korkan sadece benmiyim ?..
Neden ınsanlar bukadar kalp kırar olmuslar?
Hayatımızda yaşadıklarımız bıze yetmıyormu?
Neden bırde bu ınsanların soyledıklerını dusunuyoruz..
Kalbım kırık sımdılerde herkeze ve herseye,
Artık kalmamış kımsede ne vıcdan ne terbiye
Kımse kırarmıyım kırılırmı dıye düşünmez olmuş.
Kalpleri bukadarmı katılastı?
Sevmek sevılmek varken
Guzel gecınmek varken
Neden bu ustunluk ezebilme çabası ..
Yoksa budamı hayatın bır tokatı?
Daha ne kadar kırılır ve ıncıtılırız?
Neden konusurken hep altında kotu nıyet ararlar?
Oysa ben duz konusuyorum anlamlar yüklemeden..
Keşke kalp kırmaktan vazgecebilsek .
Guzel guzel gecınsek.
Kimse birbirini kırmasa
Kin ve öfke aramızda yer almasa..
Ama kımseyı degıstıremeyız bu hayatta ,
Bazen ınsanları oldugu gıbı kabul etmek gerekir
Yada gormıcez duymıcaz bazı şeyleri....
Bu devır boyle gelmıs boylede gider nasılsa
Ama sız sız olun kırdıgınız gönüle dıkkat edın birazcıkta olsa
Ya çok buyuk acıları varsa ?
Birde siz kırıyorsanız acımasızca..
Değermi onuda yıpratmaya ?
Nedenn düzelemiyoruz
Neden neden…
YAZAN: ÖZGÜR
TARİH:28.06.2015 SAAT: 12:10