Aradan geçen onca zamana rağmen,,
hala kalbimin en kuytu köşesinde bekliyor olman
ne tuhaf değilmi...
Şiir gibi gözlerin vardı, okumasını bilirsen ne çok şeyler anlatırdı...
Şiir gibiydi diyorum ya gözlerin,, her kelime de yürek paramparça...
o gözlerin şairiyken ben,, şimdi piyasa da anonim olarak gezer olmuş..
bakan sahibi bana yabancı, okuyanları belirsiz, gizem doluyken basitleşmiş
ne tuhaf değilmi...
o bakışları benden kaçırırken,
şimdi her yerde beni arar olmuşsun...
milyonlarca insan içinde yapayalnız kalmışsın,,
ne tuhaf değilmi, sen aşk dolu insan
aşka yabancılaşmışsın...
hayat işte sevgilim... en güzeli hayal edersin, en kötü hayata gidersin,,
yeni başlangıç umutları
yeni bir yaşantı istersin ama nedense hep eskileri özlersin...
insan neden içinden atamaz en çok sevdiğini
çok sevmişsindir,, çok özlersin
birde bakarsın ki döndüğünde arkana
aslında hersey bir yalandır..
ben bu kadar sevmişken, sen hiç mi sevmedin bee sevgili?
şimdi çok özlüyorum seni, öyle hasretim ki,,
ama nerdesin,, kimin kollarında
hangi yalancı sevgıye teslim ettin kendini..
şimdi senden kalan kırıntılarımla yaşamaya çalışıyorum
elbet geçecek ama ne zaman bilmiyorum.. belki de yaşantım sonlanınca..
peki ya hiç aklına geliyor muyum..
benide ölümüne severdi demiyor musun ?
yoksa aklına bile gelmiyor muyum ? nasıldır ne yapar beni düşünüyo mudur...
demiyor musun ?
unutmak bu kadar mı kolaydı senin için.. Ya yasadıklarımız ?
birgün benimde acı'm dinecek
bende seni unutucağım...
bende elbet mutlu olacağım birgün
işte o zaman herşey senin için başlayacak
ve sende benim geçmişte bıraktığım acı ile kıvranacaksın
ve işte o zaman,, bende biten acı seni kıvrandırmaya baslayacak..
ama artık çok geç.. ben seni içimde bitirdim.
ne tuhaf degil mi bir zamanlar beni bitiren acı şimdilerde seni yakıyor..
bazen dalıyorum uzaklara,
hani ümit denen şey varya.. Sanki gelecekmiş gibi oluyosun
ama hersey sadece hayalden ve ümitten ibaret..
neydi aşkımızın katili neydi bizi ayıran
hani söz vermiştik hiç ayrılmayacaktık..
hani söz vermiştik aramıza başkasını sokmayacaktık..
ne oldu?? aklını kim aldı? neydi aramıza giren?
seni benim kadar kim sevebilirdi?
gülüm diye kim koklayabilirdi hangi yalancı baharın gülü oldun
biliyor musun artık eskisi gibi olamayız
bakamayız artık gözgöze, konuşamayız maziden, tutamayız elele...
beni yeniden sever misin desen nasıl sevebilirim ki ?
gözlerine başka göz değmişken,, ellerini başkası tutmuşken
yüreğine başka sevgi girmişken,,
nasıl sevebilirim ki seni artık?
bitti be gülüm..
artık hiç bırşey eskisi gibi olmayacak..
ne kadar tuhaf degil mi aynı şehirde aynı havayı solurken
aynı gökyüzüne bakarken ben sensiz, sen bensiz,
seni yüreğımin en derinlerine gömdüm be gülüm
üzerini de kara toprakla kapattım
bır daha asla seni oradan cıkarmamak üzere gömdüm yüreğime,
şimdi ellerde mutlu ol olurmu!!!
şimdi seni senle başbaşa bırakıyorum,
ve ben bu aşktan sevgiden gidiyorum..
elvada sevgilim..
elveda gülüm..
elveda umutlarım..
elvada yarınlarım..
elvedaa elvedaa..
Yazan : Taner ve Özgür kız